OSAFESTIVALEN, VOSS, ANDRE DAG: Silje Onstad Hålien er ein profilert dansar som har markert seg både på Det norske teateret, Riksteateret, Frikar og sitt eige kompani, Villniss. I framsyninga «101 hattar å sparke før eg døyr», av Susanne Marko, er hovudpersonen på jakt etter eigen identitet. Hatten er metaforen for rolle, og spørsmålet hovudpersonen heile tida vender attende til er: «Avkledd alle hattar, kven er eg?»
På meisterleg vis svarar Onstad Hålien på spørsmålet for så sekundet etter å trekkja svaret i tvil. Djupast loddar stykket i spørsmålet om kjærleik og fridom kan la seg foreina. Samspelet med multiinstrumentalisten Anders Löfberg er framifrå i alle deler av stykket. Han trakterer cello og hardingfeler og syng attåt. På slutten er han dansepartner til Hålien. Den maktkampen som utspelar seg i denne sekvensen er eit absolutt høgdepunkt.
Stykket gjev Onstad Hålien høve til å spela på det kraftfulle og fysiske. I den intime Osasalen og med utsikt frå første benkerad, etterlet Onstad Hålien eit overveldande inntrykk. Og i ein eksprssiv halling fekk ho vist at ho ikkje har gløymt gamle kunstar, sjølv om ho er seks månader på veg!
Tekst og foto: Lars Mossefinn
